Podsumowanie tureckiego roku 2015

Rok 2015 był rokiem zaskakująco… stabilnym w moim tureckim życiu. Niewiele zmian, żadnych przeprowadzek, ani rewolucji w pracy. Nie bójmy się powiedzieć: nudy. Oczywiście w jakimś sensie to dobrze – miałam więcej czasu na leniwą turecką codzienność, która chyba była mi potrzebna… Poza krótkimi wypadami do Kapadocji czy ekspresowymi pobytami w Stambule nie miałam też okazji, aby pojeździć po Turcji, co obiecuję sobie nadrobić w tym roku. Moim odkryciem było spędzanie leniwej zimy w Alanyi, uprawianie sportów i pieczenie polskiego chleba na zakwasie – wbrew pozorom te trzy sprawy bardzo do siebie pasują! Za to wiosnę witałam w Rzymie, a rok kończyłam przy 38 stopniach w australijskim Melbourne, myślę więc, że moją potrzebę „turlania” się po świecie w 2015 wykorzystałam z nawiązką 😉

Mam nadzieję, że moi wierni Czytelnicy mieli równie przyzwoity rok, i że chwile lektury tur-tur bloczka były dla Was miłym oderwaniem od codzienności, gdziekolwiek byliście. Pracowicie przeliczyłam, że w roku 2015 uszczęśliwiłam Was aż 67-ma wpisami na blogu, co daje 1,2 wpisu tygodniowo – całkiem nieźle, biorąc pod uwagę gorsze poprzednie lata i zdecydowanie kryzysowy rok 2013, kiedy pisałam ponad dwa razy rzadziej. Osobnym powodem do dumy było wydanie dodruku naszej książki i jej sprzedaż z sukcesami – wszystko na własną rękę (o, tu).

Przez ostatnie lata uparłam się na nie robienie noworocznych postanowień, choć lubiłam to i czyniłam właściwie zawsze (wraz ze spisywaniem list miliona rzeczy do zrobienia). Muszę jednak przyznać, że brak list postanowień wcale nie wyszedł mi na dobre, dziś więc siadam z ołówkiem w ręku i wracam do starych zwyczajów. Niektóre prywatne punkty z listy zostawię dla siebie, ale Wam mogę zdradzić kilka, turecko-blogowych:

W 2016 bardzo chciałabym:
1. Mieć mnóstwo nowych, gorących tematów do pisania na blogu 😉
2. Zasłużyć sobie na jeszcze większe grono wiernych i aktywnych czytelników
3. Pojeździć na nartach w Turcji!
4. Spędzić kilka dni w Ölüdeniz (gdzie wstyd się przyznać, nigdy jeszcze nie byłam) i polecieć na paralotni w jednym z najlepszych dla paralotniarzy miejsc na świecie
5. Poznać kolejne nowe, inspirujące osoby czytające tur-tur bloga!
6. Uwaga, a teraz duży kaliber: Rozpocząć pracę nad moją drugą – ale pierwszą samodzielną – książką!

Na prywatnej liście postanowień noworocznych znajduje się także, odkładane co roku, uporządkowanie moich zdjęć. Nie jest to łatwe (pewnie dlatego wciąż przesuwam to w czasie); jestem fotograficznym świrem, uwielbiam fotografować w podróży, co jasne, ale również rodzinę, znajomych, wszystkie ważniejsze imprezy, kwiatki, robaczki i widoczki. Co gorsza bez przerwy któreś ze zdjęć są mi „nagle” potrzebne: a to do zaprojektowania ulotki w pracy, a to do pokazu zdjęć, a to dla rodziny. Przedzieranie się przez gigabajty obrazków w setkach folderów przypomina, nie przesadzam, drogę przez mękę.
Postanowiłam więc raz na zawsze wszystko uporządkować, i zabrałam się do tego dzisiaj. Życzcie mi powodzenia i cierpliwości!

Poniżej kilka obrazków-wspominek z przyjemnych chwil ubiegłego roku w Turcji:

Wszystkie posty z minionego roku znajdziecie w Archiwum (klik). 2015 był też dla mnie rokiem Instagrama. Wcześniej śmiałam się z tego wynalazku, ale z czasem bardzo polubiłam publikować zdjęcia zrobione moim telefonem przycięte w kształt kwadratu… W przyszłym roku na pewno będzie ich więcej. Śledzić je na bieżąco możecie klikając poniżej i/lub dodając stronę https://www.instagram.com/ahududuk/ do ulubionych:

Pięknego roczku! Dzięki, że tu zaglądacie!