TU I TAM – fotonotka

Dziś obrazkowo, bo jest tak gorąco (wciąż), że mózg mi się lasuje i nie pracuje poprawnie. Ba, mam świadomość jaka jest pogoda w Polsce i chętnie bym oddała Wam parę stopni za jeden dzień deszczu 🙂

Zanim jednak udam się pod zasłużony prysznic (oczywiście jestem w pracy mimo niedzieli, dobrodziejstwa sezonowej turystyki 🙂 ale mam nadzieję wyrwać się na przerwę) postanowiłam, że dodam kilka zdjęć z ostatnich kilku tygodni. Zdarzyło mi się bowiem kilka razy popilotować kameralne wycieczki, na których mogłam popstrykać nieco. Nie było to pstrykanie komfortowe; dopiero po czasie przekonałam się bowiem, że aparat fotograficzny typu lustrzanka jest niemal tak osobisty jak szczoteczka do zębów (nawet bardziej niż bielizna!) i że po prostu nie powinno się go pożyczać. Mieszkając jednak w Turcji jestem wciąż poddana stereotypowi pod tytułem „zimni, egoistyczni Europejczycy”, który co więcej, nie mija się bardzo z prawdą.
Postanowiłam więc zapomnieć o moim egoizmie dla dobra ludzkości i pożyczyłam z dobrymi intencjami aparat, który wrócił do mnie uszkodzony… a dokładniej obiektyw. Obiektyw leży sobie teraz w serwisie w Polsce i czeka od miesiąca na naprawę a ja pstrykam zdjęcia starym standardowym obiektywem, który dawno przestał mi wystarczać. Po tym wydarzeniu z radością wróciłam do kultywowania mojego zimnego europejskiego egoizmu 🙂

Ale dość gadania, pora na obrazki. Miejsc nowych tu nie zobaczycie, sporo już było na tym blogu, ale może wydadzą się wam interesujące w nowych ujęciach A.D. 2011…

Anamur. Zdjęcie pod tytułem: „Moje marzenie o dniu wolnym”

Anamur. Kaktusowy gąszcz.

Anamur. Drzewo zagadkowca.

Anamur. Tradycyjne słodkie słodkowodne żółwiki w fosie Mamure Kalesi.

Anamur. Mamure Kalesi.

Anamur. Odmiana melona. Mała, słodka i pyszna.

Anamur. Słynne w całej Turcji anamurskie banany.

Kanion Sapadere. Zdjęcie pod wodospadem 🙂

Kanion Sapadere. Przyjemny chłód.

Jaskinia Dim – zachwycająca 300-metrowa jaskinia

Teatr Aspendos – dotarłam na górę po raz pierwszy.

Wodospad Manavgat, czyli jak z rzecznego stopnia o wysokości 1,5 metra zrobić atrakcję turystyczną regionu.

Kaczki nad stawkiem życzeń (pilnują wrzucanych monet).

Słynne lody maraş z koziego mleka. Zwróćcie uwagę na pisownię słowa „show” 🙂

Bazar przy wodospadzie Manavgat. Pełnia szczęścia.

Jak skomentował mój śmiech dumny i patriotyczny turecki kierowca: W naszym kraju wszystkiego jest obfitość!

Podrabiane antyczne monety sprzedawane w oryginalnym antycznym Side.

Pozostałości Świątyni Apollina w Side.

Sympatyczny zaułek Side.

Meczet w Manavgat. Fontanna ablucyjna.

Meczet w Manavgat. Wnętrze.

Miłej niedzieli! Idę pod prysznic i na lody. A jutro… początek ramazanu – świętego miesiąca postu!